Jaskinia Behemota - pierwszy polski wortal o Heroes of Might and Magic oraz fantasy

„Drodzy mieszkańcy i sympatycy Jaskini Behemota,
Wspólnymi siłami uczestników XVIII Konwentu Jaskini Behemota zebraliśmy zestaw sformułowań charakterystycznych dla osób uczestniczących w Konwentach Jaskini Behemota. Zachęcamy do ubogacających pergamin wypowiedzi.
Hubertus i Architectus”.
Po poczciwym zawieszeniu wieści na Drzewie Nowin psych00elf z górskim gnollem, rześko spacerowali przez imperialne wyżyny, opromienione na pomarańczowo słońcem. Rozmawiali o swym dokonaniu.
- …Dla Jaskiniowców i Grotowiczów duże znaczenie ma Konwent, a nadchodzi dwudziestopięciolecie Jaskini Behemota oraz dwudziestolecie Kwasowej Groty, wobec czego marzyłem o wsparciu inicjatywy, która mogłaby połączyć siły obu wortali, stąd pomysł, by przywracać należną pamięć o ważnych dla Konwentowiczów zjawisk, a przy tym o języku ojczystym - prawił górski gnoll.
- Godne to pochwały, ponieważ Jaskinia i Grota są wspólnotami opartymi na szczególnym języku, kulturze i historii, których pielęgnowanie pamięci jest ważne. - Obaj przechodzili obok Magicznego Laboratorium, gdzie stalowa powierzchnia urządzeń odbijała letnie promyki oraz rozbrzmiewały odgłosy maszyn parowych, które nie rozproszyły dźwiękami dyskutantów, a nawet rozbudowały ich konwersację.
- Wspólne interakcje budują tożsamość Jaskiniową i Grotową, a Konwent należy do jednego z fundamentalnych spoiw relacji między odwiedzającymi te miejsca istotami.
- Racja, w całym rozrachunku wynikająca z nich jedność zwiększa stopień skolaryzacji, sprzyja wydobywaniu talentów, zmniejsza podziały społeczne i osłania tarczą swej opieki - rozwijał gawędę Archi.
Raptownie! Wyskoczył przed nich Andruids z uchylonego włazu, leżącego beretem rzucić od laboratoryjnych zabudowań. Powitał ich hucznie, zaprezentował wykwintną, długą, brązową szatę z kapturem i zdobieniami przypominającymi zielone listki i pnącza winorośli, oraz dołączył do dialogu.
- Jestem oczarowany kulturą, klimatem i poziomem Jaskini i Groty, które zapewniają miejsce dla dobrej inności i rozświetlają mroki zamieszkiwane przez trolle i inne dzieci neo.
- Ooo, Andruids! Raz jeszcze dziękuję ci za pomysł na nazwę dla słownika konwentowicza! - zawołał wesoło górski gnoll.
- Drobiazg - odpowiedział druid.
- To bardzo dużo! - rzekł Archi.
- Dostałem od ciebie bardzo dobre piernikowe piwo, jesteśmy kwita!
- Aż przypominają mi się znakomite słowa Sandro, że Konwent to rozrywki inteligenckiej młodzieży - wspomniał Hubertus.
- A mi wypowiedź Faramira, który powiedział jak świetnie, że potencjał odwiedzających Konwent istot jest również zaangażowany w kreatywną interakcję - Archi dodał.
- Jak to kiedyś mądrze powiedział Bychu, cieszy mnie po prostu obecność wszystkich, którzy byli. Każdy wniósł od siebie coś innego, każdy był świetny.
- Magia Konwentu - stwierdził Hubertus.
- Cenię waszą obecność i raduję się z waszego towarzystwa! - uśmiechnął się Andruids.
- Wzajemnie, a my z twojego - odwzajemnili życzliwość współtowarzysze, po czym Hubertus zapytał zaciekawiony. - Co porabiasz w kanałach?
- Szukam inspiracji dla wystroju miasta szczurów i wszelkich typów spod ciemnej gwiazdy.
Tematy ich rozmów ciągnęły się milami, szli razem na przełaj, ich głosy było słychać na rozpostartych wyniosłościach terenu. W oddali, gdy wiatr zawiał by sprzyjać usłyszeniu słów, rozchodził się śpiew Hubertusa „…Sprawiedliwości strzegę wciąż uparcie, na łabędziu lecę tam, gdzie starcie, bardzo chcę rozstrzygnąć każdy spór...”, jak również Andruidsa „...Easy rider, przeszło mi przez głowę, Easy rider – głupiec jednym słowem, lecz ciągnęło mnie jeszcze do gościnnych wiosek gdzie częstują każdego miodem i bigosem…”. Oraz zainspirowanego nastrojem Archiego: „…Nie rzucim ziemi, skąd nasz ród, Nie damy pogrześć mowy...”