Jaskinia Behemota - pierwszy polski wortal o Heroes of Might and Magic oraz fantasy

Opowieści o Wojnie Dziesięcioletniej część druga
Trzy dni później zabiły dzwony w Flammschrein, lecz ich pieśń była ponura i smętna. Oznajmiały śmierć. Sandalphon skonał; mroczne ostrze przebiło jego serce... a o Murazel zaginął słuch.
845 YSD - ZWIASTUNY WOJNY]

Konklawe Nowego Świtu zapadło się w sobie wobec morderstwa Sandalphona i zniknięcia Murazel. Świętość Flammschrein została skompromitowana - na wierzch znów wypłynęły uprzedzenia i podejrzenia, a głosy rozsądku wkrótce utonęły w zgiełku dawnych wrogości i sprzeczek. Nadzieje na osiągnięcie sensownego porozumienia były płonne i prędko gasły.
Nadszedł miesiąc Rozkwitu Słońca, poświęcony czci Elratha - i wciąż brakowało Imperatora.
Dzień dwudziesty Rozkwitu Słońca - i pierwsza Równonoc, jedno z najważniejszych świąt Imperium - nadszedł i minął, co jasno oznajmiało iż Konklawe zawiodło. Jednak cesarska korona nadal wymagała głowy, na której mogłaby spocząć. Wielu modliło się do Elratha, prosząc aby ten w swej własnej osobie zstąpił z niebios i wybrał nowego władcę, lecz Smoczy Bóg nie interweniował. To była sprawa, którą ludzkość sama musiała rozwiązać.
Podobnie jak odległe pomruki gromów zapowiadają nadchodzącą burzę, tak i te wydarzenia coraz wyraźniej oznajmiały że wkrótce dojdzie do wojny. Była nieunikniona. Jedyną rzeczą, nad jaką można było teraz się zastanawiać było to, gdzie i kiedy uderzy pierwszy piorun.
Zagrzmiał jedenastego dnia Tańczących Płomieni.
CASUS BELLI]
W pierwszych dniach miesiąca Tańczących Płomieni, bojownicy lojalni obu Księstwom poczeli gromadzić się w małym miasteczku - oraz wokół niego - zwanym Maiden Way, na granicy Charta i Jednorożca. Niepokój stale wzrastał już od pogrzebu Maeve, podsycany przez spuściznę wieków wzajemnej wzgardy.

Podczas dziesiątej nocy Tańczących Płomieni, miejski radny służący Chartom został napadnięty i pozostawiony między uliczkami, gdzie się wykrwawił; wkrótce potem podpalono dom należący do sędziego Jednorożców - razem z nim i jego rodziną w środku. Obydwie strony prędko oskarżyły się wzajemnie o te zbrodnie. Prawdę mówiąc wszyscy właśnie na to czekali, nie przejmując się tym kto przeleje pierwszą krew. Czekano na pretekst do wojny.
Dwa dni później, Rowena z Jednorożców - zwana Rudzielcem z Yorwick - wysłała poselstwo do Enguerranda z Chartów, żądając wyjaśnień. On jednak miał dla niej w odpowiedzi jedynie własne oskarżenia. Żaden z przywódców nie chciał, aby horror który wydarzył się w Maiden Way pozostał bez kary. Rosnące napięcia osiągnęły zenitu. Słowo, którego nikt nie ośmielał się mówić, w końcu zostało wypowiedziane.

STARE SOJUSZE]
Gdyby konflikt ograniczył się do Księstwa Charta i Jednorożca, może wszystko wyglądałoby inaczej. Jednak istniały stare sojusze - zapisane krwią, atramentem i małżeństwami - które wymagały uszanowania. Amilcar z Byków wysłał swe wojska aby wesprzeć armie Enguerranda, gdy te ruszały na ziemie Roweny. Zważając na dawną przyjaźń między Gryfem i Jednorożcem, Ivan zebrał swe siły do walki u boku Roweny.
Obawiając się siły Ivana, Enguerrand i Amilcar zdecydowali się zadziałać i wyjść naprzeciw jego zamiarom. Tysiące mężczyzn, kobiet i bestii, pod wodzą samego Amilcara, wyruszyło na północ aby przeciąć drogę armii Gryfa, gdy ta wędrowała na południe przez góry Róży. Książę z Byków miał rachunki do wyrównania po swym wcześniejszym upokorzeniu z rąk Ivana.
Stefan z Wilka i Seamus z Jelenia nie obrali żadnej ze stron. Obserwowali z daleka, czekając na odpowiedni moment i rozwinięcie wydarzeń. Moi szpiedzy donieśli jednak że Seamus, bez niczyjej wiedzy, potajemnie wysyłał zbrojnych na południe. Wkrótce stało się jasne, że jego celem było własnoręczne odzyskanie starej prowincji Sokoła dla siebie, w tym też ruin Falcon's Reach...
Rozpoczęła się burza, wyjąca i rzęsista. I nikt już nie mógł jej zatrzymać.
KRÓTKA UWAGA O MIECZU IVANA]
Należy zwrócić uwagę że w tamtym czasie Ivan nie dzierżył już Ostrza Objawienia - lecz Żelazne Pióro, starą rodową pamiątkę która należała do jego przodka Ishtvana, ostatniego Króla i pierwszego Księcia Gryfa. Po tym co wydarzyło się podczas jego pojedynku z Amilcarem kilka miesięcy wcześniej, Ivan przyrzekł nigdy już nie dobywać świętego miecza Gryfów - dopóki Imperium nie będzie zjednoczone.